• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

The Kissaway Trail | The Kissaway Trail

Vonkende lucifer.
CD, Bella Union/V2

Tekst: Dieter Craeye

Publicatiedatum: 15 mei 2007

The Kissaway Trail is afkomstig uit het Deense Odense van Hans Christian Andersen. Dat de prille levensloop van dit jonge kwintet leest als een sprookje kan dus geen toeval zijn. Drie songs op MySpace en daar waren pientere platenbonzen uit Groot-Brittannië en Australië al. Daar valt weinig of niks op af te dingen, want in navolging van Everything All the Time van het Amerikaanse Band of Horses vorig jaar is dit debuut gewoon té goed om anoniem door het leven te stappen.

Wie uit is op het transcendente geluid van landgenoten als Mew of Under Byen is bij The Kissaway Trail aan het verkeerde adres. Hun songs zijn groots van opzet en kaderen veeleer in de Amerikaanse traditie van The Beach Boys en erfgenamen als My Morning Jacket of The Flaming Lips. Keer op keer tekenend is de perfecte opbouw, vastgeketend aan buitengewoon wulpse refreinen en weidse arrangementen die zich als een rode gloed rond de zon draperen.

Slechts sporadisch lijkt de groep zich te vergalopperen en wel daar waar zanger Søren Corneliussen iets te uitdrukkelijk de pathos opzoekt. Het zijn slechts auditieve equivalenten die het zoeken naar spelden in een hooiberg vereenvoudigen, want de rest vonkt als een lucifer in een maandenlang van neerslag verstoken gebleven Kempense heide.

De mooiste zwaan op deze plaat is de fabuleuze single annex klassieker in wording ‘Smother + Evil = Hurt’. Andere geparelde eenheden op het telraam zijn het koortsige ‘Tracy’ en de bloeiende pastorale pracht van ‘Forever Turned Out to Be Too Long’.

Verder ligt de kracht van The Kissaway Trail in het demarqueren van de harmonieuze samenzang tussen Corneliussen en Thomas Fagerlund en de maalstroom van instrumentele (strijkers, banjo’s, mandolines, orgels) dissonantie.

Zo mogen ‘61’ en ‘La La Song’ zich parmantig mengen tussen het beste van The Arcade Fire, maakt ‘Eloquence and Elixir’ het afscheid van Grandaddy iets draaglijker en vallen elders subtiele strapatsen te noteren die het midden houden tussen Smashing Pumpkins en Blonde Redhead.

Met al die knappe referenties is het overbodig te zeggen dat The Kissaway Trail zijn plaats kent in deze wereld. Toch slagen ze erin een geluid te distilleren dat blijft nazinderen en je van begin tot eind bij de les houdt. Het was in de schooltijd ooit anders.

http://www.kindamuzik.net/recensie/the-kissaway-trail/the-kissaway-trail/15423/
Meer The Kissaway Trail op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-kissaway-trail