Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Op het net nieuwe Nederlandse label Subbacultcha! zijn pasgeleden de eerste releases verschenen. Eén daarvan is het debuut van The Moi Non Plus, een bandje van Leon Caren (Blues Brother Castro) en Bas Morsch (ex-Sal), die tevens het label runnen. Het album is geproduceerd door Hospital Bombers' frontman Jan Schenk, die ervoor heeft gezorgd dat het geluid dat The Moi Non Plus bij liveshows al liet horen vrij intact gebleven is.
De tweemansband maakt onstuimige noiserock, zoals Liars die lieten horen ten tijde van hun debuut. Het geluid is minimaal, doordat het vrijwel alleen wordt ingevuld door gitaar en drums, maar wel spijkerhard. Zinnetjes als "My heart is the size of an elephant" of "What if the fire burns itself" worden vaak herhaald. Al lijkt het hier niet om de teksten te gaan, maar om het geluid. De gitaren die bijna krijsen en de drums die erachteraan slaan, de zanger maakt dat geheel slechts af.
Ondanks de vrij experimentele (maar niet vernieuwende) aanpak van de heren, zijn de liedjes op een vreemde manier vrij pakkend. Door het herhalen van die stukjes tekst lijken de liedjes minder structuurloos dan ze zijn. Maar precies dat schijnbaar stuurloze maakt van dit debuut een erg toffe plaat. Het richtingloze en onvoorspelbare aspect maakt het interessant en spannend om naar te luisteren, júíst omdat je niet weet wat je te wachten staat.
Het is geen album dat makkelijk in het gehoor ligt of erg geschikt is voor een rustige zondagmiddag. Het zal niet een plaat zijn die je elke dag kan luisteren; de tijd en het moment moeten zich er wel voor lenen. Het onstuimige karakter van de cd kan je dan ook tegen de borst stuiten, of anders wel het feit dat niet elk stuk muziek op de plaat zich echt onderscheidt.
Ondanks die minpunten, is dit schijfje erg duidelijk het bewijs van een Amsterdamse groep mensen die graag een eigen geluid willen laten horen. Na de debuutalbums van Bonne Aparte en Hospital Bombers is dit het derde bewijs van een Amsterdams bandje dat lak heeft aan conventies. Als Subbacultcha! dit soort platen uit blijft brengen, gaat het een mooie toekomst tegemoet.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-moi-non-plus/the-moi-non-plus/17581/
Meer The Moi Non Plus op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-moi-non-plus
Deel dit artikel: