Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Sub Pop heeft altijd al een neusje gehad voor ongecompliceerd rockende bands. De bekendste is natuurlijk Nirvana, maar ook Zen Guerrilla en The Catheters vonden onderdak in Seattle. Aan dat rijtje kan nu The Thermals worden toegevoegd. De Kurt Cobain van dit trio heet Hutch Harris. Voor More Parts Per Million schudde hij 13 gouden liedjes uit zijn mouw. De pakkende hooks volgen elkaar in TGV-snelheid op. De teksten zijn ontzettend cryptisch, maar dankzij hun hoge slogan gehalte zetten frases als “hardly art / hardly starving / hardly art / hardly garbage” zich wel muurvast in je hoofd. Harris kan dus altijd nog copywriter worden, mocht het misgaan met The Thermals.
Toch is More Parts Per Million geen “ontzettend goede plaat”. Hoogstens “een best wel leuke”. Het blok dat tussen die niveaus staat heet ‘eenvormigheid’. Dat probleem was makkelijk op te lossen geweest, want het is niet zozeer dat de liedjes hetzelfde zijn als wel dat ze hetzelfde klinken. More Parts Per Million is in Harris’ huis op 4 sporen opgenomen met alle wijzers constant in het rood. Daarom is alles, van drums tot zang gedrenkt in een allesdoordringend bad van distortion. Nou is een lekker rauw geluid nooit weg, maar de liedjesband die The Thermals is moet niet Zeke-je willen spelen. Als op een aantal nummers was gekozen voor een ander geluid, dan was More Parts Per Million een veel betere plaat geworden. Nu wordt hij door lo-fi-fundamentalisme omlaag getrokken.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-thermals/more-parts-per-million/3552/
Meer The Thermals op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-thermals
Deel dit artikel: