Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het Deense trio The Untamed doet vooral aan punkabilly, maar is niet bang voor uitstapjes naar slepende beatpunk (‘She Tried to be Good’) en wat ruigere varianten van dat genre (‘I Want my Baby’). Maar vooral dus veel Cramps-invloeden.
Nou doen ze dat erg goed. Eerie Stories is typisch zo’n plaat die je nou niet meteen een meesterwerk noemt, daarvoor heb je het allemaal al te vaak gehoord, maar toch stiekem wel heel veel rondjes in de cd-speler maakt. Een genreplaat waaraan alles gewoon klopt. Marco Burro is zowel als zanger als als gitarist een topper, de pakkende hooks, verrassende breaks en meezingrefreintjes komen in een non-stop stroom voorbij en de productie is ook dik in orde. En, vrij uniek in deze hoek van de muziek, alle nummers zijn eigen composities.
En zoals het met zulke platen hoort staat er ook één bonafide klassieker op. Dat is niet het swingende ‘Why Do I?’, alhoewel die wel verdomd dichtbij die status komt. Maar echt helemaal briljant is ‘Surabaya’. Dit relaas over een duivels exotisch hoertje heeft natuurlijk al de perfecte titel; er is waarschijnlijk geen woord ter wereld dat zo’n lekker over de tong rollende r heeft als ‘Surrrrrrrabayaaaaaaaa’ en dan is er ook nog een royale dosis ‘Surfin’ Bird’-stijl breaks in het nummer gestopt. Onweerstaanbaar als de demonische mannenverslindster Sadie zelf.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-untamed/eerie-stories/4860/
Meer The Untamed op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-untamed
Deel dit artikel: