Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Sinds 1996 maakt een viertal uit Oxford onder de naam The Workhouse stemmige, meest instrumentale muziek die het midden houdt tussen new wave, shoegaze en postrock. De band heeft meerdere Peelsessies op zijn naam staan, en toerde met Mogwai en Explosions in the Sky. Na vier jaar waarin de band een slapend bestaan leidde als gevolg van fysieke en persoonlijke problemen, is The Coldroom Sessions de derde plaat van The Workhouse.
Het opnameproces verliep niet van een leien dakje. De muzikanten moesten weer erg aan elkaar wennen. Daarnaast kreeg hun vaste producer Richie Haines te horen dat hij ongeneeslijk ziek was; hij zou negen maanden later overlijden. Na dit tragische verlies begon de band weer voorzichtig met spelen in The Coldroom, een repetitieruimte naast de studio van Haines. Het verklaart de titel van de donkere, maar uitermate sfeervolle plaat. Die ze uiteraard aan Haines opdragen.
In negen zeer beeldende, melancholieke nummers voegt The Workhouse de louterende twinkeling van Explosions in the Sky samen met de gruizige shoegazemuren van My Bloody Valentine. Daarnaast komt de inktzwarte zang van I Like Trains voorbij, net als de melodieuze pracht van The Chameleons. De muziek klinkt helder en relatief toegankelijk. Met de kracht van de herhaling trekken ze je langzaam over de streep.
Een sterk punt van de plaat is dat de groep voor variatie kiest, door naast het langzame postrocktempo ook een aantal popnummers de revue te laten passeren. Hierbij laten ze zowel postrock, shoegaze als new wave samenkomen, maar mag een van deze drie ook net zo makkelijk alleen de sfeer van een nummer bepalen. Zo omzeilen ze handig het gevaar van de saaiheid dat bij postrock op de loer ligt.
Hoogtepunt is het fraai opgebouwde 'Drag Queen'. Het begint met een stemmig pianodeuntje, langzaam overgaand in een repetitieve gitaarlijn die o zo simpel klinkt, maar daardoor des te moeilijker te bedenken is (Mogwai!). Om te eindigen in een vlammende shoegaze-apotheose. Net als het prachtig golvende, dromerig melancholieke 'The Whistler', dat Cocteau Twins oproept. Wat postrock zo mooi maakt, laat The Workhouse op The Coldroom Sessions, met behulp van de juiste donkere muzikale invloeden, horen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-workhouse/the-coldroom-sessions/22549/
Meer The Workhouse op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-workhouse
Deel dit artikel: