Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het label gothic metal wordt te pas en te onpas geplakt op metalbands met een vrouwelijke frontpersoon. Maar als één band aanspraak kan maken op die benaming, dan is het het Zweedse Tiamat wel. Duistere aan de black- en deathmetal ontleende sferen worden vermengd met symfonische elementen. Een atmosferisch geluid waarin gitaren even belangrijk zijn als tot dromerig effect ingezette synthesizers en donkere, melodieuze zang, maken het gothic plaatje af. Zónder zangeres wel te verstaan.
De groep breekt door met Wild Honey waarop metal en progrock succesvol samengebracht worden. Zanger Johan Edlund neemt vervolgens het roer volledig over. Hij stuurt Tiamat met Deeper Kind of Slumber en Judas Christ richting Sisters of Mercy-achtige gothic rock. De megasuccesen van 1994 lijken vervlogen, maar Tiamat heeft een uniek plekje binnen de metal gevonden.
Krakau, Polen op 13 januari 2005: plaats en datum van het concert dat centraal staat op The Church of Tiamat. Onder broeierig rood licht stoomt Tiamat in een dik uur door een carrière-overspannende setlist en de ijzersterke liveband stelt geen seconde teleur. De vele camera’s zitten de bandleden dicht op de huid, maar ook overzichtsbeelden ontbreken niet. Helaas is de regie wat zenuwachtig en springerig. Dat past bij de snelle nummers als ‘Cold Seed’, maar is minder op zijn plaats tijdens wegdromers als ‘Gaia’.
In tegenstelling tot bands die al een dvd bijsteken met hun eerste album, komt Tiamat pas laat in de carrière met zo’n schijf op de proppen. Vreemd is dat niet: hun debuut kwam lang voor het dvd-tijdperk uit. Bovendien lijkt de band perfectionistisch genoeg om geen snel moetje af te leveren. The Church of Tiamat bevat dus een fraaie selectie bonusmateriaal.
Discografie, fotogalerij, hoesplaatjes en bureaubladachtergronden voor op de pc vormen het verwachte deel. Het bonusinterview schetst uitgebreid Tiamats ontwikkeling van black metal tot eigenzinnige gothic metal/gothic rock. Spanningen binnen de band, de rol die religie speelt in de Tiamat-wereld en de keerzijde van het succes van Wild Honey passeren de revue. Edlund en bassist Anders Iwers babbelen misschien niet makkelijk, het bandverhaal komt desondanks duidelijk over het voetlicht. Een carrière vol pieken, dalen, strijd en uiteindelijk een band die “honest, real music” speelt. Edlund: “Tiamat is onvoorspelbaar en verwarrend”.
The Church of Tiamat’s tweede deel geeft alle reden het spoor kwijt te raken. Een amateuropname van het allereerste concert laat een gruntende Edlund en Tiamat in de deathmetalfase horen. Videoclips uit de tijd van Wild Honey en Deeper Kind of Slumber komen in knallende kleurenpracht uit de verf. Een paar niet al te beste liveopnamen leiden naar de recente tijd met ‘Cain’ van het laatste album Prey als visueel meest geslaagde gothic exponent.
Al meer dan vijftien jaar doet Tiamat precies waar het zelf zin in heeft. Verwarrend, geen peil op te trekken, maar ondertussen één van de meest originele spelers in de gothic metal. Als document van die onvoorspelbare ontwikkeling is The Church of Tiamat een waardevolle toevoeging aan Tiamats palmares.
http://www.kindamuzik.net/recensie/tiamat/the-church-of-tiamat/12611/
Meer Tiamat op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/tiamat
Deel dit artikel: