Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Bij al de futuristische en vernieuwende breaks en beats die ons uit het ultra-hippe West-Londen tegemoet komen, mogen we er niet te snel van uitgaan dat het al goud is dat blinkt vanuit die hoek. Tom Noble's 'Nobleizer', zijn 12" debuut op Laws Of Motion van enkele jaren geleden, hebben we enkele weken geleden nog links laten liggen in een platenwinkel in Barcelona, wegens alle richtingen uitgaand maar nergens echt tot scoren komend. En dat is ook ons eindoordeel over 's mans elpeedebuut op hetzelfde label. Het begint al met de constatering dat er maar liefst 18(!) nummers opstaan. Dat zijn er minstens 6 te veel voor een debuut. Want dat ruikt naar concept en impliceert bijna altijd vullertjes in de vorm van korte sfeerstukjes of spoken word bits die niets aan de zaak toevoegen. Laten we dus maar onmiddellijk overgaan naar de goeie punten. Opener 'Moon & Stars' bijvoorbeeld, waar Alice Russell de kraan met moderne soul wijd openzet. Of 'At Last', dat, gestut door Seiji-stijl beats en batacuda-invloeden, helemaal loos gaat met fluitjes en akoestische gitaar. 'In My Mind' is ook een winner: dubby downtempo gepaard aan sfeervolle strijkers (met pizzicato's!) en Braziliaans getinte vocalen. 'Two Sugars' valt ook nog mee. Hier wordt dub kundig aan weidse synths en speelse orgeltjes gekoppeld. Ook het Braziliaanse 'Kind In the Night' met zijn Jobim-stijl vocalen is verre van slecht. Als laatste pro kunnen we nog de gebroken orchestrale Indiase beats van 'Bollyweird' vermelden. Maar dan blijven er alleen nog kneusjes over. 'How Insensitive' is ondanks een immer geile Izzi Dunn geen goeie Jobim-cover. In het verlengde daarvan liggen de slappe bossa van 'Keep It Slow' en 'You Are', die beiden een nijpend tekort aan inspiratie en ideeën vertonen. 'Rajj Dub' is sfeervol à la Thievery Corporation maar net als de ESL-jongens te zelden echt pakkend. Noble probeert dus wel veel uit maar slaagt er meestal niet in om met iets substantieels op de proppen te komen. En naar ons gevoel is hij ook één van die artiesten die eens moet leren kiezen. Ofwel maak je dub, ofwel maak je bossa, ofwel maak je moderne soul, ofwel maak je etnische beats. Maar in godsnaam: niet alles tegelijk! Dat geeft ons een indruk van stuurloosheid, vooral omdat het in de meeste gevallen om etudes en probeersels gaat in plaats van uitgewerkte structuren of voldragen liedjes. Als men alle richtingen tegelijk uitgaat, komt men meestal nergens aan. Dat is uiteraard geen reden om de man nu al af te schrijven. Maar we verwachten volgende keer toch iets meer cojones.
http://www.kindamuzik.net/recensie/tom-noble/tom-noble/3514/
Meer Tom Noble op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/tom-noble
Deel dit artikel: