Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Was The Last Resort uit 2006 een eenmalige toevalstreffer of kan de Deense elektronische producer het enorme succes van dat album bestendigen? De single 'Sycamore Feeling', met zang van het zuchtmeisje Marie Fisker, liet alvast meer van hetzelfde horen. Mystieke tremologitaren, loodgrijze synthesizerwolken en zang met een snik.
Wel maakt Anders Trentemøller op Into the Great Wide Yonder nadrukkelijker dan voorheen gebruik van akoestische instrumenten als gitaar, viool en drums. Die laadt hij in z'n samplers en zet ze laag over laag in zijn composities.
Portisheads grimmige Third lijkt model te hebben gestaan voor dat nieuwe organische en meer songgerichte geluid, met 'Past the Beginning of the End' en het hectische 'Silver Surfer, Ghost Rider Go!!!' als beste voorbeelden.
Toch zijn veel composities op Into the Great Wide Yonder van minder hoog niveau dan de bejubelde voorganger, met als dieptepunt het pathetische 'Neverglade' dat verdacht veel weg heeft van livefavoriet 'Miss You' maar daar niet in de schaduw van kan staan. Dat geldt voor meer nummers op dit album. Into the Great Wide Yonder begint als een veelbelovende botsing tussen Angelo Badalamenti, Portishead en Depeche Mode. Maar als de mist is opgetrokken blijken er meer gewonden op het natte asfalt te liggen dan nodig.
http://www.kindamuzik.net/recensie/trentem-ller/the-great-wide-yonder/20200/
Meer Trentemøller op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/trentem-ller
Deel dit artikel: