Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Een mooie, spannende soundscape als begin zet je helemaal op het verkeerde – want positieve – been. Je denkt eigenlijk al dat er niets slechts uit Noorwegen kan komen, maar dan begint het eerste echte nummer. En dan is het uit met de pret. Two Trains heeft goed geluisterd naar The Postal Service maar mist de specifieke kwaliteiten die die band in overvloed heeft: catchy refreintjes, mooie melodielijnen, prettige zang. Ingrediënten die essentieel zijn om goede liedjes te maken.
Wat later op de cd wordt het iets zwaarmoediger, horen we onder andere Bark Psychosis langskomen. Helemaal niet erg, maar ook hier geen bevlieging, geen diepte; alleen vorm en geen inhoud. En zo gaat het hele album voorbij: moedige pogingen tot serieuze popmuziek, maar geen moment wordt de indruk gewekt dat Two Trains weten waar ze mee bezig zijn. Alles blijft even gezichtloos en nietszeggend als het gemiddelde D66-kamerlid, en dan zou je eigenlijk genoeg moeten weten.
http://www.kindamuzik.net/recensie/two-trains/two-trains/8337/
Meer Two Trains op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/two-trains
Deel dit artikel: