Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Toen Devendra Banhart in 2004 zijn freakfolkmanifest The Golden Apples of the Sun opstelde, trok hij in zekere zin de lijn tussen meer experimentele gezelschappen zoals Six Organs of Admittance, Jack Rose, Coco Rosie, Joanna Newsom en Matt Valentine en anderzijds eerder gewone folkadepten.
Dat deze laatsten evenzeer aan bekendheid wonnen, bewijst het succes van Vashti Bunyan, Anthony, Little Wings of Espers alvast. Tot deze laatste strekking behoort ook Viking Moses, die aan voornoemde collectie het ingetogen ‘Crosses’ bijdroeg.
Viking Moses – Brendon Massei voor de vrienden – zou van afwisseling houden. Naast drones wordt de man evenzeer met noise en ander vreemdsoortig muzikaal geweld geassocieerd, maar op Crosses toont hij zich als een doorgewinterde singer-songwriter die op piano en gitaar zijn breekbare liedjes opdraagt aan een zekere Emma.
Viking Moses komt daarbij nog het meest in de buurt van Will Oldham, voor wie hij in zijn begindagen trouwens regelmatig het voorprogramma mocht verzorgen. Zij het wel dat Crosses een stuk braver en meer open klinkt dan om het even welke muzikale verschijningsvorm van de heer Oldham.
Crosses is vooral een intieme luisterplaat waar je je tijd voor moet nemen. Nummers zoals ‘Dancing by the Water’ munten uit door hun breekbaarheid, maar soms ben je toch op zoek naar een net iets krachtigere invulling. Op Crosses toont Viking Moses zich als een brave doch doordachte singer-songwriter. Ook al zou het soms iets straffer mogen, het resultaat mag er best wezen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/viking-moses/crosses/14935/
Meer Viking Moses op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/viking-moses
Deel dit artikel: