http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Vive La Fete | Grand Prix

Slap aftreksel van eigen verleden.
CD, Surprise/Lowlands

Tekst: Bas Verbeek

Publicatiedatum: 08 mei 2005

Vive La Fête, dé feest-electro bij uitstek. Met het album Nuit Blanche uit 2003 begon de zaak echt te lopen en was de band, na matig studiowerk en schrijnend slechte - en daarom wel weer leuke - optredens, eindelijk goed aan het feesten. Vol verwachting klopte mijn hart, want de opvolger van Nuit Blanche zou binnenkort uitkomen. En daar is ie dan: Grand Prix.

Ongeïnspireerde flutmuziek zal je bedoelen. Want je kunt natuurlijk ook te ver gaan, Els en Danny. Slappe melodieën die slecht zijn afgekeken van vorige albums, composities waarover niet is niet nagedacht, verdwenen pit, teveel lusteloze gitaren, de nuchtere Belg-zang van Mommens en een weing zuivere Pynoo die willekeurig wat tekstflarden uit de lucht grijpt. Het klinkt alsof je het laatste gedeelte hoort van een vijf uur durend optreden. Alsof de fête-neuzen na een concert te vroeg en met een kater de studio zijn ingedoken. Waar zijn die harde bassen gebleven? Waar zijn de speelse melodieën die de kleuter in mij naar boven brengen? De dreigende synths? Rockagressie? Waar is het feest?

En hoe langer ik luister, hoe meer ik moet zuchten. Iemand die net drie dagen aan het prutsen is met Fruityloops zal denken: "Hé, ik dacht dat ik er nog niks van begreep, maar dit kan ik óók." En nu Mommens afscheid heeft genomen van dEUS, moet hij zijn rockbehoeften kwijt in Vive La Fête. Dat is bijvoorbeeld te merken op ‘Tu Connais la Dernière’, waarin het simpelste bluesschema wordt aangehaald. Nieuwe inspiratie is er sowieso niet, zo hoor ik ook riffjes waarmee een band als The Kills de blits maakt of loopjes die Franz Ferdinand zo herkenbaar maken. Tot overmaat van ramp wordt het album afgesloten met een zoetzure ballade met echoënde piano. Nee, voor de échte Grand Prix van België moet je op 11 september gewoon naar Spa, want met een spannende rit heeft dit plaatje weinig te maken.