Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Soms zijn er van die momenten er al bij voorbaat rillingen over je rug gaan lopen, zonder dat je ook maar een noot van de muziek hebt gehoord. Toen ons vorig jaar het nieuws bereikte dat niet alleen zanger Snake terug was op zijn oude plek bij Voivod, maar dat Jason Newsted ook nog eens was toegetreden als vaste bassist, welden bij iedereen met een metal achtergrond op de Kindamuzik redactie de tranen in de ooghoeken op. Jason, de verloren Flotsam & Jetsam bassist/componist die bij Metallica nooit enige vaste voet aan de grond heeft gekregen. Snake, de zanger die met zijn stem even karakterbepalend voor Voivod was als gitarist Piggy en drummer Away.
Natuurlijk leiden hoge verwachtingen alleen maar tot teleurstellingen. Voivod klonk zo direct, zo bijna normaal voor Voivod begrippen. De avant-garde metal die de band vanaf Killing Technology uit 1986 tot aan Phobos uit 1997 was constant onderhevig aan fikse veranderingen en bezaten stuk voor stuk een grote diversiteit. Vooral het vierluik Dimension: Hatröss, Nothingface, Angel Rat en The Outer Limits zijn absolute klassiekers, en hoewel ze allevier hemelsbreed van elkaar verschillen zijn ze direct herkenbaar als Voivod. Toen na de laatste zanger Snake wegens persoonlijk redenen opstapte, kwamen er nog twee albums uit met zanger/bassist Eric Forrest die zeker hun kwaliteiten hadden, maar door de schreeuwstem werd het totaalgeluid wel heel erg richting pure metal geduwd, terwijl juist de meer psychedelische, vooruitstrevende kant zo karakteristiek was voor Voivod.
Maar, net zoals alle Voivod albums hiervoor, heeft Voivod tijd nodig. Nooit heeft de band gekozen voor directe bevrediging, de luisteraar moest hard werken om de schoonheid ten volle te kunnen begrijpen. En na ettelijke luisterbeurten viel ook hier het kwartje. Inderdaad, de sound en songs zijn directer dan verwacht, maar dat betekent niet het makkelijke muziek is. Stilistisch lijkt de band terug te grijpen naar de periode van Angel Rat en The Outer Limits, zonder ooit te duidelijk te refereren aan de ondergewaardeerde waverock van de eerste of de complexere, epische sci-fi metal van de tweede. Maar verder zijn alle typische Voivod elementen terug: de wat afgeknepen stem van Snake - die door de jaren heen een klein braampje op zijn stembanden heeft gekregen -, drummer Away die net als altijd even creatief als solide is, en de dissonante, jazzy gitaarpartijen van Piggy. En dan Jason Newsted - Jasonic geheten in zijn Voivod incarnatie. De man moet zich al die jaren verschrikkelijk ongelukkig hebben gevoeld, want zijn partijen waren nooit te horen op de albums, en zijn overduidelijk compositorische kwaliteiten zijn nimmer door het tweemans-blok van James Hetfield en Lars Ulrich heen gekomen. Op Voivod kun je een herboren Jasonic horen: een overduidelijke vinger in de pap tijdens het schrijfproces en meer basgitaar dan alle Metallica-met-Jason platen bij elkaar.
Eenmaal gewend aan het album zijn er hoogtepunten te over. Geen enkele song is een misser, alles klinkt heerlijk energiek, en de bandleden, toch al bijna veertiger, rocken als nooit tevoren. Natuurlijk kan hij niet op tegen het overweldigende Nothingface met zijn ontoegankelijke complexiteit en vervreemdende psychedelica, maar het mooie aan Voivod is dat iedere liefhebber zijn eigen favoriet heeft, dus voor nieuwe luisteraars kan deze plaat makkelijk hun favoriet worden. Voivod is een geweldige aanvulling op hun toch al van kwaliteit uitpuilende discografie, en kan zich met gemak meten aan hun vroegere werk. En met alle publiciteit rond de nieuwe line-up is 2003 misschien eindelijk het jaar dat Voivod de wereldwijde erkenning krijgt die het al zolang verdient.
http://www.kindamuzik.net/recensie/voivod/voivod/2672/
Meer Voivod op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/voivod
Deel dit artikel: