Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Van sommige bands verwacht je niet dat ze ooit uit de underground komen. Het Italiaanse White Skull is er zo eentje. Met The XIII Skull zijn deze mannen alweer aan hun zevende album toe, maar nog steeds hebben ze vrij weinig boeiends te bieden.
In theorie klinkt het best aardig: melodieuze power/heavy metal in de traditie van metalbands van de jaren tachtig als Iron Maiden en Helloween. Alleen is de praktijk toch anders: het klinkt allemaal als een poging tot imitatie van de grote helden uit de vorige eeuw, maar dan toch echt een paar niveaus lager.
Met name zanger Gus Gabarro is hierbij de zwakke schakel met zijn beperkte stemgeluid. Eentonig, rauw, schor en geforceerd: meer kan ik er echt niet van maken. En als het muzikaal dan ook niet verder komt dan een tweederangs Helloween-imitatie, word je hier als luisteraar niet echt blij van.
Misschien wordt het toch eens tijd voor een loopbaanadvies voor White Skull, want als je na vijftien jaar in het vak niet verder bent gekomen dan dit, doe je als muzikant toch iets fout.
http://www.kindamuzik.net/recensie/white-skull/the-xiii-skull/6380/
Meer White Skull op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/white-skull
Deel dit artikel: