Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Melancholie staat hoog in het vaandel van Wintersleep, tot het betoverende aan toe. De heren hebben diverse prijzen gewonnen - waaronder een Canadese Juno Award, best prestigieus schijnbaar - en hebben hun derde album uitgebracht. Welcome to the Night Sky stamt eigenlijk al uit 2007, maar de cd is pas sinds kort in Europa te koop.
Bijna zweverig zijn de nummers van de Canadezen. Rustig, ingetogen en duister: eigenschappen van de teksten alsmede van de muziek. "Oh my, I feel the beast again / Is it the violence, you like?", zingt Paul Murphy alsof hij in zijn eentje een kerkkoor probeert na te doen. Met zulke teksten mag Murphy blij zijn dat hij een redelijk zachte, zoetige stem heeft; de muziek klinkt hierdoor iets minder beladen.
De teksten bestaan vaak uit hooguit tien zinnen. Wintersleep herhaalt veel en gebruikt aanstekelijke 'haa-haa-haa's' en 'ooh-ooh's' veelvuldig. Muzikaal klinkt er een flinke folkinvloed door, wat op 'Weighty Ghost' het beste is te horen. Met een orgelgeluid op de achtergrond, stamp- en klapgeluiden en zelfs liefelijke belletjes is er toch een nummer dat het album uitbalanceert. Tijdens het slimme a-capellastuk komt de emotie gemakkelijk op bij zinnen als "You can't kill somethings that's already dead / So leave my soul alone."
Wintersleep heeft een album afgeleverd dat net zo snel vermaakt als dat het op de enorme stapel indieplaten belandt. Te leuk om te laten staan, te saai om echt vaak te draaien.
http://www.kindamuzik.net/recensie/wintersleep/welcome-to-the-night-sky/18151/
Meer Wintersleep op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/wintersleep
Deel dit artikel: