Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Elke band waarin de niet zo heel junior meer dinosaurus J. Mascis drumt heeft bestaansrecht louter om het feit dat het de man ervan weerhoudt te ‘zingen’ in andere bands. Maar Witch, het stonerrockproject dat hij samen met zijn oude vriend Dave Sweetapple (bas) heeft opgezet is ook om andere redenen prijzenswaardig.
De lome dreiging die uitgaat van Mascis’ tribale roffels mag er zijn. Maar het zijn toch de veelkleurige nevelen die de zich in elkaar wevende gitaarlijnen van Kyle Thomas en Asa Irons laten neerdalen die het echt spookachtig maken in het heksenbos. “Dark magic all around” huilt Thomas met recht. Hij doet dat met een kakelende stem die een lange traditie van maagdenofferen in de familie Thomas doet vermoeden. Zeker in prijsnummer ‘Seer’ gilt hij de demonen rechtstreeks uit de hel omhoog.
Het is verleidelijk de vergelijking te maken met bijna-naamgenoot Witchcraft uit Zweden. Ook in de jaren zeventig blijven hangen, ook sfeervolle doom makend met een psychedelisch folkrandje. Op compositorisch niveau pakt die vergelijking niet goed uit voor Witch; de liedjes van Witchcraft zijn stukken sterker. Witch kan voor een heel flink stuk compenseren door de freaky psychedelische sferen lang uit te smeren, maar redt het toch niet helemaal. Dat neemt niet weg dat deze in een spuuglelijke hoes gestoken plaat mijlen uitsteekt boven het houterige gepruttel van de vele slaafse Black Sabbath-volgers in de scene.
http://www.kindamuzik.net/recensie/witch/witch/12515/
Meer Witch op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/witch
Deel dit artikel: