Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Was er een specifiek moment waarop je besliste: ik word componiste?
"Ik had al heel lang een passie voor het schrijven en spelen van muziek. Ik groeide op in een familie waar waardering was voor muziek, kunst en literatuur - er zitten ook een aantal ijverige amateurmuzikanten in de familie - maar niemand heeft er zijn beroep van gemaakt.
In mijn latere tienerjaren werd het me duidelijker dat muziek de focus van mijn leven zou zijn, een professionele focus - het zou een worsteling worden als ik een ander pad zou kiezen. Geen idee waar ik zo veel voldoening uit had kunnen halen, of zo veel van mezelf zou
kunnen geven."
Geen behoefte om te zingen, teksten te schrijven?
"Ik luister graag naar muziek en liedjes, ik kan genieten van goede teksten, maar het schrijven ervan geeft me weinig voldoening. Het idee dat muziek zelf, orkestratie of een melodie, genoeg kan zijn om een gedachte of gevoel over te brengen intrigeert me: mensen te raken op een nóg dieper level dan je zou kunnen met woorden. De titels die ik aan de tracks geef, verwijzen naar de inspiratiebron van het stuk, of iets dat te maken heeft met het thema ervan."
Is er iets wat de stukken op je debuut, Like Water through the Sand, bij elkaar houdt?
De plaat klinkt heel samenhangend.
"Ja, dat klopt - ik wilde absoluut een coherent album maken, met stukken die bij elkaar zouden passen. Tijdens het schrijven aan de plaat vroeg ik me af hoe ik herinneringen maak, hoe herinneringen zich aanpassen en van vorm veranderen. Op het album komen thema's en motieven regelmatig terug, als herinneringen die voortdurend evolueren."
Hoe vind je als componiste je eigen 'stem'? Heb je het idee dat je deel uitmaakt van een
bepaalde traditie?
"Dat gebeurt vanzelf. Door nieuwe en oude ideeën op te rekken, te kijken hoever ik kan gaan en waar ik uitkom. Het geeft meer plezier dan wanneer het stuk op iets anders zou lijken, dat al bestaat. Maar er zijn hier en daar vast hoorbare referenties: Alva Noto, Clint Mansell - hun muziek heeft me nu eenmaal geraakt. Evenals Franse componisten als Debussy en Ravel: Ik houd ervan hun pianostukken te spelen."
"Ik heb ook een speciale voorliefde voor cheesy synthesizermuziek: toen ik Blade Runner bijvoorbeeld voor de eerste keer zag, maakte de soundtrack van Vangelis indruk; hij was een van de muzikanten die me op jonge leeftijd in aanraking bracht met de schoonheid van gesynthetiseerde muziek."
Mixtape
Obscure, gesynthetiseerde geluiden van componiste en elektronische geluidspionier Laurie
Spiegel openen de mixtape: een desoriënterende selectie van bevreemdende tape-
experimenten, zeemzoet synthesizerwerk en een verdwaalde chanson. Geluiden uit een
andere wereld.
Foto's door James Fuller.
http://www.kindamuzik.net/toekomstmuziek/emilie-levienaise-farrouch/toekomstmuziek-emilie-levienaise-farrouch/26665/
Meer Emilie Levienaise-Farrouch op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/emilie-levienaise-farrouch
Deel dit artikel: