Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Oef. Schrijven en zingen in de Moerstaal, het kàn en màg weer. Iedereen kent natuurlijk het inmiddels klassieke repertoire van songschrijvers als Luc De Vos (Gorki), Frank Vander Linden (De Mens) en Stijn Meuris (Monza, voorheen Noordkaap), maar wat na hun gloriedagen restte in de wachtkamer was de totale leegte. Een kentering lijkt echter in de maak. Een niet onbelangrijke katalysator van dat succes is Radio 1.
Zo haalde de radiozender in 2005 met behoorlijk wat tromgeroffel de debuutplaat (Kannibaal) van Yevgueni binnen. In 2006 kon je dan weer nauwelijks om de prachtplaten (ook Wow & Flutter van Van Belle hoort thuis in deze categorie) van coryfeeën Thé Lau en Henny Vrienten heen. Met de single ‘De Doorgedachte’ draait het boegbeeld van Doe Maar aan de zijde van Tom Barman momenteel zelfs in hoge rotatie op een alternatieve jongerenzender als Studio Brussel.
Jong, prettig gestoord en talentvol zijn ook Eva De Roovere, Mira, De Fixkes en JackoBond. De eerste twee forceerden de voorbije maanden reeds de doorbraak, van het andere duo wordt in 2007 hetzelfde verwacht. Eén ding hebben ze alvast gemeen: ze zeggen veel met weinig woorden. Of ze dat nu in het Algemeen Nederlands of in het dialect doen, is van weinig belang. Met dank aan ene Flip Kowlier, de zelfverklaarde ‘grotste lul van ’t stad’. KindaMuzik stelt de sterren van morgen kort aan u voor.
EVA DE ROOVERE
België leerde Eva De Roovere (28) kennen als de zangeres met de fluwelen stembanden van onder meer Kadril en Oblomow. Gaandeweg zocht De Roovere echter haar weg buiten de folktraditie en wereldmuziek en vond ze haar heil in de betere pop. De muziek op haar debuutplaat De Jager (Universal) klinkt op het eerste gehoor luchtig en speels, maar na een grondige prospectie evengoed wars en smeuïg.
Op de hoes staat ze afgebeeld als een gewapende bruid en ook in haar teksten jongleert ze schalks met dubbele bodems. Liefde en seks zijn de parameters in een kat-en-muisspelletje waarin kleine details worden uitvergroot naar een soort karikaturale beeldvorming.
Eva De Roovere is momenteel te horen in de gloednieuwe fictiereeks van Eén, Emma. In de glazen bol van Luc De Vos (Gorki) schittert De Roovere alvast als onbetwiste revelatie van 2007. Of om het met haar eigen woorden te zeggen: “De jager is klaar, de jacht is open, de vangst gaat beginnen.”
MIRA
In tegenstelling tot Eva De Roovere heeft Mira Bertels (24) nog geen major deal te pakken. Op haar vuurdoop In de Daluren slalomt Mira frivool tussen het AN en een Antwerps dialect. Humor, zelfrelativering en rebellie spelen op een haast dierlijk instinctieve wijze een hoofdrol in haar cabareteske en saillante teksten. Vaak op het randje, maar nooit minder dan oprecht. Zou het toeval zijn dat Randy Newman al jaren als haar voornaamste inspiratiebron geldt?
Mira mag dan nog in de begindagen van haar artistieke loopbaan vertoeven, aan haar piano beschikt ze over voldoende flegma om haar publiek te boeien én vooral, te blijven boeien. Als songschrijver ontsluiert ze een bovengemiddelde potentie die doet vermoeden dat In de Daluren nog lang niet het topje van de ijsberg is. Eind deze maand staat Mira voor het eerst, maar allicht niet voor het laatst, op De Nachten.
DE FIXKES
Niet alleen een naam om u tegen te zeggen, maar vooral één om te onthouden, want 2007 zou wel eens het jaar van (de hype van) De Fixkes kunnen worden. De groep rond het broederpaar Valkenborgh ziet het levenslicht in november 2005, maar wordt nauwelijks één jaar later al boven de doopvont gehouden tijdens het gigantische 0110-spektakel in Antwerpen. Zelf omschrijven De Fixkes hun muziek als akoestische singer-songwriterpop met hiphopinvloeden. Voeg daar het Stabroekse dialect en een hoop no-nonsens teksten aan toe en je hebt een formule die spijkers met koppen slaat.
Val niet achterover als blijkt dat debuutsingle ‘Kvraagetaan’ (hij is er op 5 feburari!) het komende jaar zijn intrede doet op huwelijksfeesten en het tijdloze ‘Mia’ (Gorki) terug naar af dwingt. Dit uit de beste polderklei vervaardigde, onontgonnen (maar hoelang nog?) klompje goud moet in staat zijn zowel in alternatieve als commerciëlere kringen succes te boeken. Vlaanderen, en waarom ook niet Nederland, zet u schrap!
JACKOBOND
Dit Gentse collectief met West-Vlaamse roots verzamelde in de luwte intussen dermate veel adelbrieven dat de grote doorbraak niet lang meer zal uitblijven. Bij Jackobond is het vooral zangeres en ankervrouw Riet Muylaert die de lakens uitdeelt en de aandacht onherroepelijk naar zich toetrekt. De chanteuse heeft een stem die de wijzers van het Gentse Belfort behoorlijk doen duizelen en straalt op het podium zoveel présence en maturiteit uit dat enkel Joost mag weten waarom het gros van de critici vooralsnog doofstom bleef voor haar mérites.
Van de nieuwe lichting jonge honden aan het Nederlandstalige popfirmament is Jackobond veruit het eigenzinnigste, avontuurlijkste en experimenteelste. Bevreemdende geluidscollages halen zelfs sporadisch referenties naar Radiohead en Sigur Rós boven water, al lijkt het septet daarnaast evengoed te gedijen in de abstracte droomwereld van Goldfrapp als in het reinste popwater van The Beatles en consoorten. Op het debuut is het nog even wachten, maar het signalement dat de groep met Tom Pintens (Zita Swoon), die dit jaar zelf met Nederlandstalig werk uitpakt, aan nieuwe songs sleutelt, doet het allerbeste verhopen.
http://www.kindamuzik.net/artikel.php?id=14734
Meer Nederlandstalig op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/nederlandstalig
Deel dit artikel: