Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Hiphop
We kunnen er lang of kort over praten, 2006 is op Noorderslag het jaar van de hiphop. Er is vrijwel niet aan te ontkomen: op letterlijk elk moment van de avond staat een interessante hiphop act geprogrammeerd. En gezien de ontwikkelingen van de laatste jaren is dat niet meer dan terecht. Het Nederlandse hiphopklimaat is nog nooit zo goed geweest en de urban cultuur is alomtegenwoordig. Centraal punt in het hiphopprogramma is het X-Stage, dat logischerwijs gehost wordt door Fun-X en The Box. Het podium staat bij de ingang in een open ruimte, en dat maakt het niet makkelijk sfeer op te bouwen. Helemaal aan het begin van de avond vallen Spacekees en Terilekst dan ook nog flink tegen, maar met het sterke optreden van The Opposites begint de stemming er langzaam in te komen. De prijs voor het meest veelbelovende talent gaat naar Typhoon. Zijn eerste album is nog niet eens uit, maar de rapper uit Zwolle heeft dankzij de Buiten Westen tour al een aardige aanhang, die hij als een volleerd artiest weet te bespelen. Zeker als hij aan het einde nog even de zaal induikt. Zijn raps zijn intelligent en technisch sterk, en met de juiste mannen achter de beats kan het later dit jaar te verschijnen album eigenlijk alleen maar goed worden.
Rond half twaalf wordt het moeilijk kiezen, als zZz en De Jeugd van Tegenwoordig het tegen elkaar opnemen in de 3VOOR12-zaal en kersverse Grote Prijs winnaar Jawat! met Kubus achter de knoppen het X-Stage bestijgt. zZz en De Jeugd van Tegenwoordig maken er als verwacht vanaf de eerste minuut een potje van. ‘Ecstacy’ vs. ‘De Stofzuiger’, dat klinkt spannend. In de praktijk is het een doldwaze brij geschreeuw. zZz-drummer Björn Ottenheim heeft zijn drumstel voor de gelegenheid vervangen door een drumcomputer, en dat is misschien maar goed ook. Want waar het allemaal nog begint als een gezellige rommel, loopt het allemaal uit de hand als het orgel van Daan Schinkel volkomen uit het niets volledig aan gort wordt getrapt. Eerlijk is eerlijk, we hadden met een hoop rekening gehouden, maar dit is een perfect uitgevoerde verrassingsaanval. Ook Jawat! maakt intussen indruk, zij het op een heel ander level. De kleine man uit Zwolle slaat genadeloos toe met een set vol rauwe hiphop. Als een razende beweegt hij zich over het podium terwijl het publiek mee stuitert op de beats van Kubus. Waar andere optredens gewoon goed waren is er bij Jawat! sprake van urgentie. Hij spuugt z'n woorden zo ongemeen hard en snel uit dat een half uur eigenlijk te kort is maar precies lang genoeg om iedereen voor zich te winnen. Hoogtepunt.
Dancehall-zanger Ziggi heeft moeite de zaal naar zijn hand te zetten, ondanks dat hij een hoog niveau laten zien. Dat het toch niet helemaal vanzelf gaat, komt ongetwijfeld mede doordat verderop in de Grolsch Foyer De Jeugd van Tegenwoordig voor de tweede keer het podium beklimt. Op Lowlands was het nog even aftasten en ging het de meeste mensen toch vooral om die ene single, maar inmiddels weten we beter: De Jeugd van Tegenwoordig gaat nog niet naar huis, nog lange niet. In een mum van tijd staat de zaal op zijn kop. Bas ‘Neger des Heils’ Bron zorgt voor de muziek, daarbij geholpen door een drummer. Vieze Fur (uiteraard in zijn pyjama), Willie Wartaal en P. Fabergé zijn nog steeds geen rapgenieën, maar zijn de laatste maanden al een flink stuk beter geworden op het podium. De gezellige chaos is bovendien bijzonder komisch.
Door het succes van De Jeugd van Tegenwoordig valt de opkomst van Opgezwolle direct aansluitend in de Buma Stemra zaal een klein beetje in het water. Dat wordt in de drie kwartier die volgen wel even rechtgezet. Allereerst door Sticky, Rico en Delic, maar uiteraard aan het eind toe met zo’n beetje alle aanwezige rappers op het podium. Afgeladen is de zaal niet, maar de grote groep fanatieke fans voor het podium gaat wel ouderwets ‘kapot’. Drie kwartier is natuurlijk te kort, en zelfs als de draaitafels al opgeborgen worden, weet Stickert van geen ophouden. Pas als de stroom van de microfoons is en zelfs beatboxen onmogelijk is, komt er een einde aan het optreden. Presentator Giel Beelen rept van het beste hiphopconcert in twintig jaar Noorderslag, en daar zou hij best wel eens gelijk in kunnen hebben. De grote finale van een gedenkwaardig hiphopavondje is het in elk geval.
De rest
Maar natuurlijk is er nog veel meer. In de foyer treffen we het Utrechtse Taxi to the Ocean. De heren maken op zijn best onderhoudende rock met een flinke scheut wave er doorheen. Vooral de rauwere nummers liggen prettig in het gehoor, maar zodra ze het rustiger aan doen, zakt het geheel als een plumpudding in elkaar. Dat zal zZz niet overkomen. Het is maar goed dat het orgel van Daan Schinkel pas later op de avond sneuvelde, want het optreden van zZz in de Binnenzaal hadden we toch niet willen missen. Het duo heeft het afgelopen jaar onophoudelijk gespeeld, maar lijkt er vanavond nog een schepje bovenop te doen. Misschien ligt dat wel aan het volume, dat de podiumdelen achter in de zaal als een dolle laat trillen. Halverwege wordt wat gas teruggenomen voor wat meer psychedelisch werk. Dat is op zich wel begrijpelijk, maar het haalt wel het tempo uit het optreden. Het is maar een lichte smet: zZz is nog steeds een sensatie.
Natuurlijk verwacht men veel van Spinvis, die een uitstekend muzikaal jaar achter de rug heeft en met Dagen van Gras, Dagen van Stro voor een prachtig album zorgde. Het is dan ook dringen geblazen in de 3FM Zaal als Erik de Jong en zijn band het podium opstappen. Spinvis scoort een voldoende, maar het gaat niet geheel vanzelf. Het spel van de band klinkt vrij rommelig en enkele malen lijken nummers wat te worden afgeraffeld. Ondanks dat is het optreden van Spinvis toch een prettige ervaring. Het spel is meestentijds charmant en bij afwezigheid van Hans Dagelet mag de celliste zich eens stevig uitleven op haar instrument. Het is goed, maar ook niet meer dan dat.
Uiteraard is het ook propvol in de Buma-Stemra Zaal als rond kwart voor elf de winnaar van de Popprijs bekend gemaakt wordt. Vooraf werden namen als Racoon of Lange Frans & Baas B. genoemd, maar uiteindelijk blijkt Within Temptation de gelukkige en niet onterechte winnaar te zijn. Bij afwezigheid van de net bevallen Sharon den Adel gaat een optreden echter niet door en komen de overige, mannelijke bandleden het podium op om de prijs in ontvangst te nemen. Dat doen ze, tot hilariteit van de zaal, gehuld in de baljurken die we van Sharon den Adel kennen. De traditionele bierdouche van het Groningse publiek is deze keer dan ook extra hevig. Het gevallen gat in de programmering mag door Eboman worden opgevuld. De oud-winnaar draait, ondersteund met aardige visuals, een compilatie van de muziek van popprijs-winnaars van de afgelopen twintig jaar aan elkaar.
Gelukkig gaan de echte optredens ook gewoon door en nemen we een kijkje bij at the close of every day in de CBK Groningen Zaal. Het is een klein ‘instant zaaltje’, dat je ook als verdomhoekje van Noorderslag zou kunnen typeren. Het wat gebrekkige podium zijn we echter snel vergeten, want het trio zorgt voor één van de mooiste optredens dit jaar op Noorderslag. De wat monotone stem van zanger / drummer Minco Eggersman wordt prima gecounterd door mooi en helder gitaarwerk. Trage, intieme gitaarmuziek, voortgestuwd door de dromerige en licht religieuze teksten van Eggersman. Een sfeervolle en intieme set van een wonderlijke band.
De aanpak van de Rotterdamse Charlie Dée is iets gewoner. De zangeres beschikt over een opvallend goed stemgeluid en licht melancholische teksten. Haar muzikale aanpak is echter te gewoontjes om echt te beklijven. Haar singer-songwriterpop met americana-inslag is aardig, maar niet bijster uitdagend of origineel. Dat is André Manuel is ieder geval wel. Gezeten achter een klein orgeltje met een elektrische gitaar op zijn schoot zorgt de Tukker voor een prachtig hoogtepunt op Noorderslag. De zanger van het inmiddels ter ziele gegane Krang gromt en schmiert als Tom Waits. Of hij nu op zijn orgeltje rammelt of op zijn gitaar speelt, de muziek is altijd rauw, gammel en wankelend. Het belangrijkste instrument zijn Manuels teksten, die even hard als ontroerend zijn. Het ene moment kun je huilen van het lachen en kort daarna janken van ontroering. Een prachtige afsluiter, waardoor we hardop lachend en met een brok in de keel een einde kunnen maken aan een opvallend leuke uitvoering van Noorderslag.
Ook eigenzinnig is de stekelige pop van Amsterdammer About. Veel dance-acts hebben moeite om op het podium te boeien, maar de stuiterende Rutger Hoedemaekers weet zijn energieke muziek ook live goed te verkopen. Daarbij wordt hij gesteund door zangeres/gitarist Marg van Eenbergen van wijlen Seedling. Echt dansbaar is het niet, omdat de beats allerlei kanten op stuiteren. De ene keer helder en toegankelijk, dan weer grillig en noisy. Maar de structuur van de liedjes is bepaald niet aan toeval onderhevig. Van About gaan we nog wel meer horen dit jaar. Een enkeling laat het laatste beetje energie er nog uit beuken door de snoeiharde breakcore van Bong-ra, maar het grootste deel van het publiek verlaat inmiddels de Oosterpoort.
Noorderslag 2006 is alles bij elkaar een jubileum waardig. De kracht van het festival is dat het voor elke act op het programma belangrijk is. Wie op Noorderslag niet gretig is, is het nergens. Hier kunnen grote stappen gemaakt worden, en dat lijkt iedereen zich te realiseren. Vaak gaat er net even een schepje bovenop, en daar plukt ook dit jaar het publiek de vruchten van. Na twintig jaar staat het bestaansrecht van Noorderslag nog altijd buiten elke discussie.
http://www.kindamuzik.net/live/noorderslag-2006/noorderslag-2006-11709/11709/
Meer Noorderslag 2006 op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/noorderslag-2006
Deel dit artikel: