Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Ze zijn allemaal best aardig, de liedjes op Where Circles Begin. We hebben het over het solodebuut van Monta, de zanger van de Duitse band Miles. Op het album ontspinnen de kleine melancholieke liedjes zich tot volwassen popnummers waarbij vooral het oor voor detail bijzonder is te noemen. Drums dwarrelen sommige liedjes bijvoorbeeld pas na het eerste refrein binnen en geven het net dat beetje meer karakter. Of neem de warm klinkende Rhodes in ‘This Is My Life’ dat de kamertemperatuur enkele graden Celsius doet stijgen, of het goed gedoseerde slaggitaarwerk.
Tobias Kuhn beheerst net als Elliott Smith, Brendan Benson en Ben Christophers dus goed de kunst van het arrangeren maar hij blijft desondanks toch een beetje een stijve hark. Zo mist het gitaarspel over het algemeen de speelsheid en souplesse van Smith, klinkt ‘Blizzard’ weliswaar als Benson maar ontbreekt de durf in het refrein en is ‘In Your Room’ bijna een Christophers maar vergeet het naar de keel te grijpen.
Het lieve ‘Long Live the Life’ en het Phoenix-achtige ‘Reasons’ zorgen weliswaar even voor bewegende heupen maar dat doet niets meer af aan de conclusie. Allemaal mooi, interessant en leuk maar over een week ben je het zeker weten weer vergeten. Bij het concert vraag je aan het einde van het gesprek met je buurman waarschijnlijk gemeend wie dit ook alweer was, om in één adem te vragen of hij nog een biertje wil alvorens het hoofdprogramma begint. Heel aardige achtergrondmuziek dus.
http://www.kindamuzik.net/recensie/monta/where-circles-begin/8691/
Meer Monta op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/monta
Deel dit artikel: