Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Grapjas! Vier plaatkanten piep en knars; een klein uur opgestoken middelvinger naar het platenlabel en vele nietsvermoedende luisteraars. Plus: misschien het meest geruilde album uit de muziekgeschiedenis. Met de schrik om het hart terug naar de winkel: "Er moet iets stuk zijn, want het kraakt en fluit alleen maar! Hier is niet naar te luisteren!" Metal Machine Music, de vijfde soloplaat van Lou Reed: een meesterwerk, culthit, product van een waanzinnige, piss take en wat dies meer zij.
Feedback was het wat Reed opnam. Hij vertelde in interviews de versterkers open te draaien, gitaren er tegenaan te zetten, op record te hebben gedrukt en weggegaan te zijn om een tijdje later terug te komen en te beluisteren wat er op de tape stond. Met die banden bouwde hij Metal Machine Music en daar kwam, zo valt direct op in het arrangement dat ensemble Zeitkratzer uitvoert, heel wat compositioneel talent bij kijken. Zonder omhaal kan gesteld worden dat flarden doen denken aan Iannis Xenakis of Pierre Boulez en een zekere onderlaag aan LaMonte Young is absoluut present, met een inslag van Tony Conrad.
Het meest blijkt Metal Machine Music opvallend genoeg gemeen te hebben met de werken van Phill Niblock, zij het in een register dat een stuk hoger ligt. Deze muziek kent ook nauwelijks dynamische ontwikkeling. Zoals Niblock zegt: "Ik wil niet dat er iets gebeurt." Deze klank is er. Daar moet je het dan maar mee doen. Graag of niet. Er zit een uitknop op het apparaat.
Tegelijk ligt Metal Machine Music mijlenver van Niblock vandaan. Waar hij strak aangelijnde microtonale verschuivingen in bijna-stasis presenteert, biedt Reed juist alle kanten uit schietende instabiliteit. Zeitkratzer houdt het nogal wankele kaartenhuis een dik uur lang in stand; steeds op de rand van totale desintegratie balancerend en daardoor bloedstollend op het scherpst van de snede spelend. Dat Metal Machine Music een weergaloze moderne klassieker is, onderstreept de interpretatie van Zeitkratzer met glansrijke brille dubbel en dwars, inclusief de akoestische klankrijkdom van het instrumentarium van het ensemble als bonus. Wereldplaat en fabelachtig hoogtepunt in de hedendaagse muziek.
http://www.kindamuzik.net/recensie/zeitkratzer/metal-machine-music/25311/
Meer Zeitkratzer op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/zeitkratzer
Deel dit artikel: