Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Op het moment dat post-rock zichzelf bevlekt in genoegzame cirkeltjes rond hard-zacht-harder-hardst dynamiek, komt Red Sparowes met At the Soundless Dawn. Progrock, een toefje kraut, metalinvloeden en veel gevoel voor emotioneel geladen gitaarklanken gaan in duel en brengen de eerste plaat naar zo goed als onnavolgbaar niveau.
At the Soundless Dawn is een hoogtepunt in de post-post-rock of simpeler: topklasse instrumentale rock; een album waarvan Pelican en Mogwai wel eens slapeloze nachten krijgen. In de tijd tussen At the Soundless Dawn en Every Red Heart Shines Toward the Red Sun geeft Red Sparowes vooral live acte-de-présence. Op de eerste concertrondgang imponeert de band, de tweede valt deels in het water, doordat de groep van zijn instrumentarium bestolen wordt. Althans: zo leert de communis opinio.
Lag het wel aan de beroving? Of is Red Sparowes gaandeweg veranderd? Every Red Heart Shines toward the Red Sun komt namelijk ook niet over de hele linie zeer imposant voor de dag. De start is een veelbelovend krautpostmetalopus waarin hoopvolle sferen heersen. Bezwering zoals Secret Machines die bij vlagen oproept, hangt als een warme deken over het nummer.
Ook in het sleutelstuk ‘Like the Howling Glory…’ laat Red Sparowes zich opnieuw kennen als een unieke band met eender geluid; een orkaan voorbij de metal, voorbij de post-rock, rijk aan bezieling; een gloedvolle storm die beklemt, vervoert en ontroert.
Meermalen echter komt Every Red Heart Shines toward the Red Sun niet tot dat niveau. De plaat paart vaak op lichtelijk gekunstelde manier standaardstramien post-rock aan dito post-metal. Meer dan op het debuut één coherent verhaal vertellend, bijt Red Sparowes nu niet door; ramt het de emotie niet langer met een gebalde vuist je gehoorgangen binnen. Het is dan ook prima hoofdknikken op de soms opvallend poppy melodie, maar het alles verzengende vuur van het naar een jamsessie neigende debuut wordt gemist.
Zelfs dan jaagt Red Sparowes, Explosions in the Sky of Mogwai de stuipen op het lijf, zelfs dan blijft Red Sparowes heer en meester in het kleuren met majestueuze ambience. Zelfs als Red Sparowes niet op volle overtuigingskracht werkt, is de groep een fenomenale band met een eigengereid geluid dat boven heel veel twijfel verheven is. Daarmee geldt Every Red Heart Shines toward the Red Sun als een prachtstuk in de instrumentale rockcanon; zij het geen overrompelend meesterwerk.
http://www.kindamuzik.net/recensie/red-sparowes/every-red-heart-shines-toward-the-red-sun/14355/
Meer Red Sparowes op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/red-sparowes
Deel dit artikel: