Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Zo, dan hebben we meteen alle clichés over Finland bij elkaar op een hoopje en zijn we er ook ineens vanaf. Want als er één iets is dat je beter meteen over boord gooit als je het over de muziekscene in Finland wilt gaan hebben is het wel het cliché. Ga opzij, vervloekt Mongolië! Weg met het vervelende Hongarije! Verdwijn van de landkaart gezellig Nieuw-Zeeland en exotsich Cambodja! In Finland moet u zijn als u geïnteresseerd bent in een stevige portie onconventionele, alle raamwerken en verbeelding tartende muziek.
De vloedgolf aan groepen, artiesten en in eindeloze permutaties muterende samenwerkingsverbanden is niet tegen te houden. Maandelijks kunnen we weer nieuwe spannende, fascinerende en volstrekt unieke platen toevoegen aan het deze laatste jaren spectaculair aangegroeide muzikale palmares dat men onder de poolcirkel kan voorleggen. Mensen en groepen met onuitspreekbare en nog minder verstaanbare namen als Kemialliset Ystävät, Päivänsäde, Keijo, Pekka Airaksinen, Paavoharju, Islaja, Kiila, Ø, en Kuupuu. Met al even moeilijk memoriseerbare platentitels als Suuremi Pieni Palatsi, Kaikkeuden Kaneus Ja Kasittamattomyys, of nog, Varisevien Tanssi Silmujen Marssi. Gelukkig zijn er ook de iets gemakkelijker onthoudbare Circle, Pan Sonic, Avarus, Es, Maniac’s Dream, Vladislav Delay, Jimi Tenor, Pylon en The Anaximandros. Labels als Ektro, Sähkö, Lal Lal Lal, Fonal en Bad Vugum bieden een platform voor een duizelingwekkend aantal vormen van muzikale vernieuwing, enthousiasme en inventiviteit. Vrijheid is blijheid, daar in Finland, lijkt het wel.
Charlemagne Palestine maakt platen met Pan Sonic, haast heel New Weird America is er ondertussen op bezoek geweest en electronicagenie Maurice Fulton (onder andere MU) komt al jaren bij Jimi Tenor en echtgenote Nicolle Willis over de vloer. Jori Hulkkonen maakte eerst naam als technoproducer op Laurent Garniers F Comm, om dan met Tiga (als Zyntherius) dé electrotopper van het post-millennium te maken (‘Sunglasses at Night’). Circle zet gelijke delen stonermetal, folk en krautrock om in imposante psychedelische geluidskathedralen. Pan Sonic, Vladislav Delay en Ø produceren ijzig techno-, industrieel en electrominimalisme, Jimi Tenor gaat helemaal voor kitsch. Avarus, The Anaximandros, Kuupuu, Es en Kemillia Ystävät gaan mee op in de wereldbeweging die drones, elektronica en folk gebruiken als instrumenten om de grenzen van genres en gevestigde opvattingen af te tasten. Chanteuse Islaja verenigt het beste van Nico, improvisatie en de blues. De geniale Pekka Airaksinen maakte al experimentele electro begin jaren tachtig, en nog daarvoor in de jaren zestig al grensverleggende noise met zijn Sperm-collectief. Keijo maakt van de meest breekbare ambient die ooit je oor mocht strelen. Paavohorju doet aan christelijk geïnspireerde oriëntaalse droompop voor het jaar 2055.
We zouden zo nog een tijdje door kunnen gaan en ik heb ongetwijfeld terwijl ik deze inleiding schrijf weeral een aantal belangrijke namen vergeten. Vreest niet! KindaMuzik heeft voor u een heel dossier klaar met al wat u muzikaal moet weten over Suomi, onze ultieme muur tegen de barbarij van de sneeuwwitte ijskou. Interviews, duiding, overzichtartikelen, de essentiële platen en natuurlijk ontzettend veel onuitspreekbare namen: Het Dossier Finland.
http://www.kindamuzik.net/dossier/709/dossier-finland/11736/
Meer op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/709
Deel dit artikel: